De spullen vallen langzaam maar zeker op zijn plek in het huis. Er was alleen nog 1 groot probleem. De koelkast was nog leeg. De cheque die ik had van mijn werk bij oude baas had wat vertraging opgelopen. Maar het kwam eigenlijk wel goed uit. We hebben voor ruim 200 dollar aan booschappen gedaan. Veel dingen gekocht die je maar weinig gebruik, maar je wel mist als je het niet hebt zoals aluminium folie. Daarnaast de normale dingen zoals eieren, vlees, drinken, brood enzovoorts. We hebben 2 uur rond gelopen in die supermarkt.

Daarna hebben we de boodschappen naar huis gebracht. We hebben nog wat kleine dingetjes nodig voor het huis. Volgens Kate’s zus is er een winkel die handeld in tweedehands spullen; een soort Emaus dus, maar dan echt een winkel. Die hebben we na de boodschappen geprobeerd te zoeken. Kate reed.

Gedurende mijn verblijf hier laat ik Kate af en toe rijden. Kate mag rijden onder toezicht van iemand die meer als 5 jaar zijn rijbewijs heeft. Ze wil heel graag haar rijbewijs. Op deze manier kan ze oefenen. Haar moeder was te ziek en haar zus heeft haast nooit tijd en is zuinig op haar auto. Lang verhaal kort. Kate heeft flink kunnen oefenen want we konden de winkel niet vinden.

Die avond hebben we op internet gezocht waar het exact was. (Natuurlijk zijn we er langs gereden). De dag erop zijn alsnog naar die toko gegaan. Op zich hebben ze best aardige dingen. Uiteindelijk liepen we de winkel uit met een glas, schalen een koekepan en een jas voor mij om in te werken. Allemaal gekocht voor een prikkie. Beide hadden we geen zin om te koken en zodoende heeft Kate mij getrakteerd op een zalmsalade in een restaurant.

Maandag was ik vrij. Het was tevens Sint Patricks Day. Een feestdag voor de Ieren. Kate’s moeder heeft Ierse voorouders, dus Kate vind zichzelf ook Iers ik had gedacht dat deze dag erg speciaal zou worden. Niets is minder waar. Ik moet diep graven om na te gaan wat we precies hebben gedaan die dag. Kate was druk met schoolwerk en het was een druilige dag.

De autoboulevard is op loopafstand en dacht daar maar eens te gaan kijken. Er zijn veel mooie auto’s te koop, maar niet wat ik zocht voor de prijs en ik heb wat op het oog. Maar een beetje marktvergelijk kan geen kwaad. Om het St Patricks Day gevoel toch een beetje te houden ben ik op de terugweg langs de slijter gegaan voor een fles rum. Kate maakt heerijke daquariez. Verse Aardbeien, Ijs, Daquary mix en de rum in de blender. Op St Patrick zullen we maar zeggen.

Dinsdag moest ik weer werken. De eerste keer zonder toezicht. Ik heb echt opgelet hoe je een pallet op moest bouwen. In het pad met de wortels, brocolli en dergelijke (Natte kamer) was ons verteld dat je de wortels in de zakken als basis kan gebruiken zolang je er maar weer een pallet bovenop legt. Dat heb ik dus gedaan. Wat ik precies verkeerd heb gedaan, weet ik niet. Ik kreeg het bouwsel naar het laaddock alwaar het in elkaar zakte. Brocolli selderij wortels fruit overal over de vloer. Tja kan gebeuren. Het werd mij in 1 keer duidelijk waarom alles gewassen moet worden voor gebruik.

Na werk ben ik een auto naar een auto gaan kijken in Maple Ridge. Dit ligt tussen Vancouver en Mission (een half uur van Mission). Omdat wat vroeg was ben ik langs Kate’s moeder geweest. Op de koffie. Vervolgens ben ik naar Maple Ridge gereden. Het was mooi weer en het was nog goed licht toen ik aankwam in Maple Ridge. Laten we het zo stellen. Het was niet zonde van mijn tijd. Het is een blauwe auto en de jongen die hem verkoopt was aardig en eerlijk wat betreft de zwakke punten van de auto. De auto heeft potentie.

Op de terugweg heb ik ook nog de banden van de auto van Kate’s moeder bijgevuld met lucht. Zou zul je wel denken, waarom vertel je dit. Dat zit zo. Ik heb dit al eerder geprobeerd, maar geen van de benzine stations heeft een luchtpomp die aangeeft hoeveel luchtdruk er in je banden zit. Hier gaat het als volgt. Je moet een luchtdruk meter in de auto hebben. Ik heb er 1 moeten kopen voor 2 dollar. Je hebt een een soort pen dat je op het ventiel drukt. De druk zorgt ervoor dat er een soort liniaal uit de pen schuift waarvan je de luchtdruk kan lezen. Erg omslachtig want je weet niet wanneer moet stoppen met pompen. Al met loopt Canada soms nog achter met bepaalde dingen. Dit even ter illustratie.Nadat de autobanden weer in orde zijn ben ik teruggereden naar huis. Ik heb nog wel boodschappen gedaan en ik was zo’n beetje om 8 uur thuis. Ik moest toen nog eten.

De rest van de week moest ik gewoon werken. Ik kan rustig aan doen. Omdat het mijn eerste week is, hoef ik maar op 60% te picken. Dit betekent de tijd die ik besteed aan een order. Voor de duidelijkheid een voorbeeld: voor een bepaalde order staat 10 minuten. Doe je er 10 minuten over dan betekent dat 100%. Doe je er 20 minuten over dan is het 50%. Het is nog best lastig. Dit komt omdat de dozen slecht te bouwen zijn. Daarbij ben ik van mening dat de gegeven tijd veel te kort is (concluderend na 3 weken).
Zaterdag moest ik ook werken. De zaterdag van het paasweekend. Overigens moest ik Goede Vrijdag ook werken, maar we kregen 150% betaald. Maar om terug te komen op Pasen. Dit bewaar ik voor de volgende blog. Het is bijna bedtijd en ik best wat te zeggen over Pasen. Even geduld dus nog.