Voor de oplettende lezer. Dit is ons de plaatsing van de eerste meubels was inderdaad maandag. De boot met containers was zoek en dus was er geen werk. De volgende dag was de boot er schijnbaar wel, maar voordat we begonnen was er eerst een meeting. Die maandag dat ik vrij was, was er een ernstig ongeluk gebeurd. Als ik het goed begreep, lag iemand zijn voet er bijna af. Ik weet niet wie het was. De rede dat ik dit vertel is dat ik het opvallend vond dat er iemand van een soort slachtofferhulp was. Hij vertelde allemaal verhalen wat hij allemaal heeft meegemaakt en dat wij ons niet hoefde te schamen om met hem te praten. Het bedrijf waarvoor hij werkt is door het bedrijf betaald. Ik vond het verder allemaal wel prima. Alles beter dan het saaie werk.

Ik moet toegeven dat het uitslapen mij op zich best bevalt. En went snel dat je pas om 14:00 hoeft te beginnen. Bovendien kan je dingen overdag doen, zoals een tafel kopen. We gebruiken een internetsite voor al onze tweedehands spullen. we hadden daar een mooie eettafel met 4 stoelen gezien voor een mooie prijs. Het werkt in principe hetzelfde als een advertentie in de krant. Het voordeel is dat men over het algemeen foto’s plaatsen van hetgene wat men probeert te verkopen. Toch wilde ik de tafel eerst zien. Je mailt of belt en maakt een afspraak. De tafel bleek in orde, maar 1 van de stoelen was wankel. Ik kon daarom 10 dollar van de prijs af praten. Ik wilde de tafel direct maar meenemen, maar deze passte helaas niet in de auto.

Wat doe je dan. Jawel een busje huren!!! Kate wilde eigenlijk een pick-up huren. In principe wilde ik dat ook wel, maar er was regen voorspeld, dat ook daadwerkelijk viel die vrijdag. Achteraf dus blij dat er geen pick up voorradig waren. Vrijdag had ik vrij gevraagd voor werk. Het was geen probleem omdat weer eens een boot zoek was. Dat het steeds maar afwachten was of er een boot was en omdat ik het werk niet leuk vond heb ik meteen maar gezegd dat ik ermee wilde stoppen. Ik was per slot van rekening een uitzendkraacht. Ze waren blij dat ik in ieder geval heb gezegd dat ik stopte in plaats van niet meer op te dagen. Oh ja bijna vergeten. Hoe klein is deze wereld. Bij dit bedrijf werkte iemand met wie ik ook heb gewerkt in 2006. Bizar he.

Maar goed terug naar het busje. Gedurende die week hebben we via die internet site verschillende afspraken gemaakt om spullen te kopen. Donderdag hadden we een route bepaald. We hebben gezocht naar spullen in de buurt. Een halve dag moest genoeg zijn om een busje te huren. Kate’s zus zou ons brengen naar het verhuurbedrijf. Ze was alleen een beetje aan de trage kant en we hadden dus al een uur verloren voordat we begonnen. Kate en ik waren “not amused.” Het is niet de eerste keer dat ik een auto huur en in een busje rij. Dus na alle nodige papieren de hort op. Het eerste item was een bed.

Dit bleek lastiger te vinden dan we dachten. We hadden adres opgezocht op internet, maar dit bleek verkeerd aangegeven. De straat hadden we snel gevonden alleen het huis niet. Gelukkig wist iemand op straat waar het was; namelijk een ander gedeelte van de straat. Dit behoeft wat uitleg. Alle straten binnen een plaats lopen in een ruit en zijn genummerd. In geval van nieuwbouw staat in principe de straatnaam al vast. Het wil dus niet zeggen dat de straat automatisch langer wordt. Als er iets “in de weg ligt” (het spreekwoord komt vast uit Canada ) bijvoorbeeld een meer, dan laat men de straat doodlopen en aan de andere kant van het meer weer beginnen. Als je dit niet weet kan dit betekenen dat je behoorlijk moet omrijden.

Het huis van de mensen van het bed woonden in een schitterend huis wat tevens een bed en breakfast was. Het was alleen jammer dat het erg afgelegen lag. De deal was snel gemaakt en het bed ingeladen. Het volgende item was een futon. Voor de mensen die dit niet weten; een futon is een bank die je kan omvouwen tot een bed waarbij de zitting en de rugleuning de bedbodem vormen. Ook dit was weer lastig te vinden. Die mensen woonden op een woonerf, maar ik kon de ingang niet vinden. Dit was direct na een drukke kruising. Niet de plaats om even rustig te stoppen en te zoeken. Ook hier was de deal snel gemaakt en we waren een futon rijker.

Hierna zij we naar ons huis gegaan om de spullen te lossen. We hebben alles snel in de kamer geploft, want we moesten nog de tafel en spullen van Kate halen die nog in haar moeders huis lagen voordat de bus terug moest. Kate wilde ook de bank meenemen van huis. Dit ding was onhandelbaar:loodzwaar omdat het tevens een bed was. Er zit een metalen bedframe in. en wat we ook probeerde, het pastte niet door de deur. Deze moesten we dus laten staan. Maar met de spullen van Kate en de bijzettafels en de de lamp was de bus nog best vol.

Dit hebben snel naar ons huis gebracht en daarna de bus naar het verhuurbedrijf gebracht. We kwamen hier een kwartier voor sluitingstijd aan. Alles was in orde. Kate’s zus kwam ons weer ophalen en via de A&W (concurrent van McDonalds) was deze dag weer voorbij. Het was best een gestressde dag, maar we kunnen eindelijk beginnen met dingen bouwen want het bed en de futon waren uitelkaar gehaald voor transport. Dit was gepland voor de volgende dagen………eerst bijkomen met een Hamburger