Ik schrijf deze laatste blog vanuit Nederland. Ik ben al weer een poosje thuis, maar hier was ik nog niet aan toegekomen.

Ik was gebleven in Victoria. Na deze trip heb ik nog 9 dagen gewerkt. Mijn laatste vrijdag was daarbij bijzonder. In de nacht van donderdag op vrijdag raasde er een flinke storm over Vancouver en dat was niet zonder gevolgen. De skytrain naar het oosten was gestremd. Daar had ik geen last van want ik moest naar het westen. Bij de bushalte begon het bij mij. Ere kwam namelijk geen bus opdagen. In eerste instantie had ik dat niet eens in de gaten, want ik was een krantje aan het lezen. Bleek dat de brug waar de bus overheen moet gestremd was. Ik moest daarom via een pont aan de andere kant van het water komen. Daar stonden bussen klaar. Maar daar was het nog niet afgelopen. Eenmaal in het kantoor stond iedereen beneden. Bleek de stroom uitgevallen te zijn. Achteraf bleken meer dan een 1.000.000 mensen in Noord-Amerika zonder stroom te zitten. Mijn baas was daar dus 1 van. Daardoor laat ik mij niet uit veld slaan. Ik had nog veel kleine opruim taken waarbij een zaklamp volstaat. Dat heb ik dus gedaan. Ik had met mijn baas afgesproken dat als na vieren de stroom nog niet terug was, ik maar naar huis moest gaan. Om 16:05 deed de stroom het weer. Ik was dus net weg, maar nog niet uit het gebouw zelf. Maar ja het was na vieren dus tijd voor het weekend!! In dat weekend (19 December) vierde ik samen met Wilko ons afscheidsfeest. Hij is de 23 December vertrokken en ik de 28 December vanuit Vancouver.

Gelukkig was het afscheidsfeest compleet omdat Kate ook weer terug was. 15 December kwam ze aan op het vliegveld. Ik zou daarna met Kate naar haar moeders huis. Haar moeder had aangeboden om mij een lift te geven. Dat hoefde niet van mij omdat ik gratis met het OV kon en dat scheelde haar weer omrijden. Maar goed ook. Haar moeder was 30 minuten te laat. Kate was 20 minuten te vroeg. Ik was ook 20 minuten te vroeg dus dat was mazzel. Ik hoefde niet te wachten.

Omdat Kate nog niet of nauwelijks had gegeten, zijn we naar een restaurant gegaan. Er zijn buiten de fast food ketens restaurants die 24 uur per dag 7 dagen per week open zijn. Dat kwam mooi uit. We kwamen daar om 0.30 aan. Nadat eten moesten we nog ruim een uur rijden om naar Moeders huis te komen. Net iets voor drieen waren we daar aangekomen. Behoeft weinig uitleg dat vlot daarna gingen slapen.

De volgende dag reed haar moeder ons weer naar mijn huis vanwege ons afscheidsfeest. We zijn naar een restaurant geweest waar we in een soort wijnkelder zaten, met zijn 15-en zaten. Daarna de stad in. Rond 2 uur hadden Kate en ik het wel weer gezien, nog moe van de vorige dag. We zijn weer naar huis gegaan met de nachtbus (Die niet voor iedereen stopte HAHA)

Na kater, want we dronken natuurlijk geen appelsap, zijn we het winkelcentrum in gegaan. Kerstinkopen. Ik heb kerst gevierd bij Kate samen met haar familie. Voor kate was het geen probleem om wat te vinden. Voor haar familie wel. Daarom vroeg ik aan Kate of zij mij daarmee kon helpen. Ook hebben we daar weer Sushi gegeten want Kate (het is haar lievelingskostje, wat niet in Quebec te krijgen is) had dat een tijd niet gegeten. Aan het eind van de dag hadden we haar moder weer gebeld en is zij weer opgepikt. Ik bleef in Burnaby want ik moest nog 4 dagen werken.

Ik zou eigenlijk halve dagen werken, maar door chaos daar werden het toch hele dagen. Eerst zou mijn vervanging maandag al komen. Toen werd het woensdag, vervolgens donderdagochtend. Maar ik zag haar pas om 14:00 s'middags op donderdag. Toen heb ik haar een uurtje uitgelegd hoe de computer werkte en waar alles te vinden is. Ze had er al een keer gewerkt in de zomer, dus dat scheelde. Vervolgens ben ik naar huis gegaan. Op voor mijn laatste weekend (+kerst) in Canada. Dat zal ik in deel 2 beschrijven!!!