OVER DE MUUR IN QUEBEC CITY
TUSSEN DE WALVISSEN
TERUG VAN WEGGEWEEST
VISITE IN MONTREAL
VAN MONTREAL NAAR MONT TREMBLANT
TIJDSVERDRIJF
MOUNTAINHIKE
EIND GOED AL GOED
GEVANGENSCHAP
DAAR HAD MEER IN KUNNEN ZITTEN
KOUD!!!
ECHT KAMPEREN
DUTCH GUY BACK IN TORONTO
SLAGROOM OP DE TAART
DE FINISH

Datum: dinsdag 19 September
Provincie: Quebec
Waar geschreven: Hostel Tadoussac (20 september)
TITEL: OVER DE MUUR IN QUEBEC CITY

De gordijnen open in Montreal; regen! De hele weg tot aan Quebec city. Dit is een mooie stad en erg authentiek. Het is een van de oudste steden van Canada. O ja bijna vergeten; Paul onze chauffeur/gids is knettergek. Toeteren, zwaaien en flirten, niets is hem te veel.

Nadat hij ons rond heeft gereden in de stad en hadden gecheckt in het hostel, kon je zelf de stad verkennen. De regen was inmiddels miezer geworden. De oude stad is ommuurd. Je kan bijna helemaal rond over de muur; alles staat er nog. Zelfs alle kanonnen staan nog op hun plek. Quebec city moet het hebben van zijn schoonheid en zijn geschiedenis.

Na de wandeling en het eten, ben ik ook nog op een kroegentocht geweest. Halverwege ben ik teruggegaan naar het hostel omdat ik de volgende ochtend om 7:00 op moet staan. Des al niet te min waren de twee pubs erg gezellig en het lokale bier smaakte ook uitstekend. Lachen was dat ik met iemand frans begon te praten, overschakelde in het engels en einigde in het Nederlands. Het bleek een Vlamming.

Datum: woensdag 20 September
Provincie: Quebec
Waar geschreven: Hostel Tadoussac
TITEL: TUSSEN DE WALVISSEN

Vroeg uit de veren, want om 8:30 vertrokken we naar Tadoussac. Dat ligt op 3 uur rijden van Quebec city. De weg er naar toe was weer uit een schilderij. De bomen zijn al flink aan het verkleuren. En dat geeft een mooi beeld. De laaghangende bewolking in de berg is ook wijs. Zeker als je erin rijdt.

In Tadoussac zijn we na het inchecken direct naar het whalewatchen (walvissen kijken) gegaan. Op een opgefokte rubberboot (zodiak, die de kustwacht ook gebruikt) de rivier op. De St. Laurant is een rivier zo breed als het Ijselmeer. De boot vond vond ik al wijs genoeg. Maar ja, het heet niet voor niets whalewatchen. Ik heb er veel gezien en van dichtbij. Dan besef je pas hoe groot die beesten zijn. Het is ook waar voor je geld. We hebben 3 uur liggen dobberen in het water. Op die rubberboot hebben ze geen WC…..

na het whalewatchen heb ik nog gewandeld door de fjorden van Tadoussac. Uitwaaien en warm worden. In het hostel hangt een sfeertje. Ik ben nu aan het schrijven met live muziek en tussendoor praat ik ook nog met andere hostelgasten.


Datum: donderdag 21 September
Provincie: Quebec
Waar geschreven: Hostel Montreal
TITEL: TERUG VAN WEGGEWEEST

Opnieuw vroeg op voor een lange rit; van Tadoussac naar Montreal en zo’n 5 a 6 uur rijden. Gelukkig gingen we niet rechtstreeks. Via de toeristische route (en ik zat voorin) zijn we eerst naar Baie de st Paul gereden. Een klein dorpje aan de St. Laurant rivier met veel kunstgallerijen; boring. Ik had het er gauw gezien, maar even de benen strekken was wel lekker.

Vervolgens zijn we naar de waterval van Montmercy gereden. Deze waterval is niet groter, maar wel hoger dan de Naigara Falls. In Baie St Paul had iedereen een lunchpakketje gekocht en we hebben met de groep onderaan de waterval gepicknickt. Nadat we iemand hebben opgepikt in Quebc city zijn we naar Montreal gereden.

Na het eten was er weer een Pubcrawl. En ja hoe beter een stad verkennen dan de plaatselijke kroegen bezoeken. We liepen rond in de studentenregio en hebben 4 kroegen bezocht. Om 3 uur vond ik het wel welletjes en heb met een paar anderen de taxi gepakt en zijn terug naar het Hostel gereden.

Datum: vrijdag 22 September
Provincie: Quebec
Waar geschreven: Hostel Montreal
TITEL: VISITE IN MONTREAL

De (extra) dag kwam dinsdag voor mij als een verrassing. Ik dacht dat Kate het wel leuk zou vinden om met mij door Montreal te wandelen. Maar ja ze heeft wel school. Ze had echter alleen les in de ochtend. (als zij zich niet zou verslapen.) Daarom kon ze niet eerder komen dan 3 uur in de middag komen. Kwam goed uit met de pubcrawl van gisteren.

We zijn eerst naar oud-Montreal gegaan. Daar zijn we naar een Museum geweest. Mij viel het een beetje tegen, maar Kate vond het geweldig; dus niet voor niets geweest. Na nog wat rondstruinen door oud-Montreal zijn we naar Mount Royal geweest; een park aangelegd op een berg. De top konden we niet bereiken, want het werd al donker. Terug in oud-Montreal hebben we op een plein gegeten. De dag liep hierna helaas tot het einde de laatste bus vertrok om 22:00. Deze keer waren we goed op tijd en konden we fatsoenlijk afscheid nemen. Zij terug naar Lennoxville en ik terug naar het Hostel.

Datum: zaterdag 23 September
Provincie: Quebec
Waar geschreven: Hostel Mont Tremblant
TITEL: VAN MONTREAL NAAR MONT TREMBLANT

Ook vandaag weer uitgeslapen. Onze bus vertrok pas om 12:30. beetje jammer was dat we weer naar Mont Royal gingen, waar ik met Kate de vorige dag ook was geweest. Dit keer was ik wel op de top, maar er was niets te zien door de regen. Dat hadden we dus gauw gezien.

Vervolgens zijn we naar Mont Tremblant gereden. In het resort zijn we eerst gestopt. Mont Tremblant is niet meer dan een toeristenplaats in de berg. De regen was weer miezer geworden en met weinig interessants, had ik dit ook weer gauw gezien. Voor het eerst hadden we een gezamelijke pot en met z’n zessen hebben samen pizza’s gemaakt op pitabroodjes. Met bier is dit een prima combinatie. Ook hadden we nog een toetje.

De avond hebben afgesloten in een tipi. Dit is een soort indianentent. Hierin hadden we een kampvuur en marsmellows. Omdat de rest van de groep, behalve ik, de vorige dag vertrekt naar Ottawa gingen zij al om 11:00 naar bed. Een keer vroeg op bed voor de verandering.


Datum: zondag 24 September
Provincie: Quebec
Waar geschreven: Hostel Mont Tremblant
TITEL: TIJDSVERDRIJF

Ik heb eindelijk het gevoel dat ik aan het uitrusten ben. Uitslapen bevalt mij prima. Bovendien heb ik geen wilde plannen. Ik heb hier immers vier dagen; tijd te veel. Dus ga je dingen doen die je eigenlijk niet leuk vindt zoals kanoen. Na het boeken van mijn vliegticket had ik zoiets van wat nu?

Er waren bij het hostel kano’s waar je gratis gebruik van kan maken. De perfecte gelegenheid om weer eens te kijken of ik van gedachte te veranderen ben. Niet dus! Het moet een hilarisch gezicht zijn geweest mij te zien dobberen midden op dat meer. Er stond te veel wind en ik was kansloos. Nee van die roeiboten ben ik compleet genezen. Bovendien begon het te regenen. Tijd om iets te doen wat ik liever doe wanneer het droog is: wandelen. Ik ben door het oude dorp gelopen en langs lac Mercier gelopen. Het waaide zo hard dat de schuimkragen op het meer stonden.

Na nat weer terug te komen in het hostel, bedacht ik mij dat ik al 3 weken een pil van 900 bladzijdes meesleur; laat ik eens gaan lezen. Ik wist telkens met een excuus te komen om maar niet te lezen, maar dit keer kwam er geen. Na het eten heb ik nog een film gekeken. Normaal zou ik iemand zoeken om mee te babbelen. Waar het niet dat ik zowat alleen in het hostel ben. Gelukkig had ik nog een beetje aanspraak van 3 studenten en heb 2 potjes pool met ze gespeeld.

Datum: maandag 25 September
Provincie: Quebec
Waar geschreven: Hostel Mont Tremblant
TITEL: MOUNTAINHIKE

Het uitslaapgedeelte sla ik maar over want ik begin in herhaling te vallen. Het was gelukkig droog vandaag en ik had mij voorgenomen om te gaan hiken. Ik was goed voorbereid. Om 12:00 ben ik gaan lopen van het hostel naar het skiresort waar alle trails (routes voor de niet hikers onder ons) beginnen. Dit was een klein uurtje.

Vervolgens ben ik de “grande brule route” gaan lopen. Een trail van 6,5 kilometer de Mont Tremblantberg op; naar de top op 875 meter wel te verstaan. Door de regen van gister waren de trails blubberig. Soms moest je van rots naar rots/boomstronk springen om de blubber te ontwijken. Maar ja, ik vind dat dit bij hiken hoort. Halverweg kwam ik twee francaises tegen en met hen heb ik de rest van de trail gelopen. Ook de andere trail 5,5 kilometer terug naar beneden.

Om 18:30 heb ik de bus terug naar het hostel genomen. Ik heb dus al met al 6 uur gelopen. Terug in het hostel heb ik nog aan mijn frans gewerkt door met 2 francaises (1 van de 2 waarmee ik ook gewandeld heb ) te praten in de tipi. O ja, er waren nu meer mensen om mee te babbelen.

Datum: dinsdag 26 September
Provincie: Quebec
Waar geschreven: Hostel Mont Tremblant
TITEL: EIND GOED AL GOED

Gisteren heb ik met veel mensen gebabbeld. Onderwerp: wat te doen op dinsdag. Ik wist het wel. Naar het fietspark in Mont Blanc. (Ja ook in Canada). 5 anderen hadden zoiets van ik ga mee. Tijdens het ontbijt werd mij echter verteld dat het fietspark gesloten is. Tja wat nu? Mountainbikes huren; blijken alle toko’s gesloten te zijn. Buiten het seizoen he. Dan normale fietsen van het hostel. We wouden immers met zijn zessen gaan fietsen.

Daar gingen we dan. Ik als Hollander (die in Canada woont), een Francaise, een Mexicaan, een Brazaliaan, een Italiaan die in Ierland woont en een Francaise die in Engeland woont. Lekker internationaal dacht ik zo. Het weer viel voor 100% mee en we hebben 45 kilometer gefietst. Het was een leuke tocht, maar toch niet het mountainbiken waar ik op gehoopt had. Ik had echter de mountainbike van iemand van het hostel; er waren fietsen te weinig.

Toen we terug kwamen om 16:00 had ik mooi nog even tijd om alleen off-road te gaan. Het weer was nog okay en de anderen gingen kanoen. Ik heb mij prima vermaakt, ondanks in toch ook wel moe was van de tocht met de anderen. Eenmaal terug hadden we nog een probleem met de waterslang waarmee ik de fiets had schoongespoten.(Hoe stop je die kraan??!!). na een warme douche, eten en de was viel er nog genoeg te babbelen met zowel de fietsgenoten als de nieuwe groep Moosers. Zaterdag dacht ik nog hoe ik mij vermaken in Mont Tremblant!

Datum: woensdag 27 September
Provincie: Ontario
Waar geschreven: Moosebus 1 uur van Ottawa
TITEL: GEVANGENSCHAP

Al gauw naar het ontbijt vertrok de moosebus vanuit Mont Tremblant richting Ottawa. Onderweg zijn we gestopt in Omegapark (Montebello; Quebec). Dit is net zoiets als Safaripark Beekse Bergen met alleen inheemse diersoorten zoals (edel)herten, steenbokken, everzwijnen. We hadden wortels en we konden die dieren voeren. De beren, coyotes, en wolven zaten natuurlijk achter een hek. Na de picknick nog mijn eerste Eland gezien om vervolgens naar Ottawa te gaan.

De hoofdstad en parlementsstad van Canada. Na het inchecken in het hostel, of oude gevangenis het is maar hoe je het bekijkt, hebben we met onze chauffeuse een tour gedaan langs alle belangrijke plaatsen. Het is weer dezelfde chauffeuse als die van Toronto naar Montreal. Een betere tourguide kan je niet wensen. Na het eten, ben ik met 5 anderen nog een biertje wezen drinken. Daarna terug naar de ganvangenis om heerlijk te gaan slapen in mijn cel.

Datum: donderdag 28 September
Provincie: Quebec
Waar geschreven: Hostel Fort Coulougne
TITEL: DAAR HAD MEER IN KUNNEN ZITTEN

In Ottawa hadden we wat extra tijd omdat niemand wilde bungeejumpen. Om 14: 00 zou de bus pas vertrekken. Het parlementsgebouw geeft rondleidingenen dit dacht ik wel leuk te vinden. Met 4 anderen zijn we daar in de regen naar toe gelopen. Vervolgens hebben we een half uur in de rij gestaan voor een securitycheck. Toen bleken de rondleidingen ook nog eens een half uur vertraagd te zijn waardoor we weer moesten wachten (rede er was veel politieke actie) Je kon ook de toren bezoeken, maar helaas stond daar ook een rij. Dus maar weer terug naar de rondleiding. Toen we eindelijk aan de beurt waren, kregen we effe gauw de bibliotheek te zien en dat was de rondleiding!!! Al dat wachten…..

Voordat we definitief uit Ottowa vertrokken, zijn we ook nog bij de RCMP(=Royal Canadian Mounted Police = Politie)-stallen geweest. Het show gezag te paard. De mounties hebben paarden die voor speciale gelegenheden worden ingezet en ze geven ook shows. Het was wel aardig tussendoor, maar het blijft een stal. In de zeikregen om 17:30 kwamen we aan in Fort Coulougne. Na het eten en babbelen ging ik naar bed.

Datum: vrijdag 29 September
Provincie: Ontario
Waar geschreven: Hostel Madawaska
TITEL: KOUD!!!

De dag begon koud. Met de twee jongens die in deze bus zaten, hebben we in een soort schuur geslapen zonder verwarming en een fatsoenlijke dekens. Dat was dus even improviseren met slaapzakken (wat eigenlijk niet mag ivm hygiene). Bovendien had ik mij opgegeven voor het white water raften. Ik weet niet wat ik toen dacht.

Maar goed om 8 uur s’ochtends in een oude schoolbus (met de rafts op het dak) de hort op. O ja had ik al gezegd dat het koud was. We zaten met zijn zessen, inclusief de guide, in de raft. Meteen na de eerste keer “surfen”(= balanceren op een golf) flikkerde ik uit de raft. De guide was effe vergeten te zeggen dat we ons schrap moesten zetten. Na de eerste ronde hadden we een lunch waar iedereen zat te blauwbekken.

De tweede ronde was echt relaxt. Veel stroomversnellingen en de zon deed tussen de regen door ook zijn best. Toch bleef het KOUD. Pas na de stomende douche had ik het eindelijk warm die dag. Na het avondeten zijn we naar Madawaska gereden. Ondertussen heb ik mij voorbereid op de volgende dag. De avond afgesloten door met alle door de met bijna alle hostelgasten Mr Bean te kijken.

Datum: zaterdag 30 September
Provincie: Ontario
Waar geschreven: Hostel Toronto (Madawaska)
TITEL: ECHT KAMPEREN

Kijk eens naar de vorige dag en naar de titel. Verrassend? Mijn eerste keer echt kamperen. Dit betekend zonder stroom, gas en stromend water ergens in Algoquin park. Het ergste was dat je er met een Kano naar een kampeerplaats moest zoeken. Ik was net genezen van die boten, maar het is niet anders. Maar goed met z’n vijven gingen we om 9:00 in de ochtend te water.

We zijn naar een eiland gevaren (op aanraden) en hebben daar ons kamp opgeslagen. Volgende missie: hout zoeken voor warmte/fornuis. Met andere woorden hakken en zagen. De wind maakte het vrij fris. Na het houtzoeken/ vuur maken, ben ik vrijwillig gaan kanoen om het warm te krijgen. Eenmaal terug werd het tijd om te eten. Aardappels en Maiskolfen in folie in het vuur en gekookte worst werken prima.

Bovendien hadden we ook bier. In the middle of nowhere werd het al gauw donker. Dus hebben we bij het kampvuur lopen babbelen totdat iedereen naar bed ging. Iedereen had drie slaapzakken en ik moet zeggen; koud heb ik het niet gehad. Ik heb ook goed geslapen op de grond. Moet vast het bier zijn geweest

Datum: zondag 1 Oktober
Provincie: Ontario
Waar geschreven: Hostel Toronto
TITEL: DUTCH GUY BACK IN TORONTO

Wakker worden in een tent. Je hoort alles. Zeker omdat de rest zo stil is. Toen “Marina” haar slaapzak in het meer liet rollen, en er zelf bijna zelf ook in kukkelde, hoorde je meer dan alleen natuurgeluiden. Dit was om 7:15 s’ochtends. Om 8:30 moesten we weer bij de dropping plaats zijn. Van daar werden we weer naar het hostel in Madawaska gereden. Om 10:00 vertrok de moosebus naar Toronto.

Onderweg hadden we 2 stops. 1 bij een waterval en 1 bij een uitkijktoren. Deze toren wordt gebruikt om bosbranden te spotten in Algoquin park. Ondanks het wisselvallige herfst is dit de tijd om hier te zijn. Het wordt ook wel Indian Summer genoemd, vanwege de kleuren van bomen. Van groen naar ferrari rood en geel.

In het hostel was het even schrikken. Moose zou mij gereserveerd hebben, maar ze konden mij niet vinden in het systeem. Bleek ik als volgt in systeem te staan. Achternaam: DUTCH GUY; voornaam: CORNELIUS. Geen wonder. Na dit accefietje ben ik nog met 5 andere moosers naar een bar geweest voor bier burgers en TV. (elke tafel had zijn eigen TV)
Datum: maandag 2 Oktober
Provincie: Ontario
Waar geschreven: Vliegtuig (Naigara Falls)
TITEL: SLAGROOM OP DE TAART

De laatste trip stond op het programma. Een excursie naar de Naigara Falls. Gelukkig was crazy Stef weer onze chauffeuse dus tourtechnisch zaten we wel goed. De falls zijn op nog geen twee uur rijden van Toronto. We vertrokken pas om 11:00. Onderweg zijn we 2 keer gestopt. Een lunchbreak, waar we buiten pizza’s hebben gegeten. Het weer liet het meer dan toe. De tweede stop vond ik nog wel beter; bij een wijngaard. En ja, waar wijn is moet geproefd worden. Door een mikroklimaat kunnen ze daar ijswijn maken en dat is lekker!!!.

Na het proeven kwamen we aan bij de Naigara Falls. In het begin denk je: is dit alles? Totdat je in de “maid in the mist” stapt. Dit is de boot die tot dicht op de waterval vaart. Op aanraden van iemand die in de moosebus van Toronto naar Montreal (2 weken geleden) ben ik na de boot ook achter de watervallen geweest. In feite zie je niets, maar toch is het speciaal. In de tunnels is namelijk de kracht van het water te voelen.

Tot slot moesten we ons nog haasten ook. Om 19:00 zouden ze de watervallen met licht kleur geven. Om 19:30 vertrok de moosebus weer terug naar Toronto. Tijd genoeg zou je denken. Tja begonnen pas om 19:25 en we waren dus net iets te laat bij de bus. Gelukkig heeft Stef op ons gewacht.

Datum: dinsdag 3 Oktober
Provincie: British Columbia
Waar geschreven: 5262 Barker Avenue (thuis)
TITEL: DE FINISH

Toen ik dinsdag landde was het 20:00. Ik had een vlucht laat in de middag genomen en daardoor had ik even tijd om door Toronto te lopen. Het was nog best warm ondanks het al oktober is. Ik wilde iets kopen voor Pa en Ma, maar daarvoor moest ik eerst een auto kopen. Het duurde even voordat iemand mij wist te vertellen dat dit nodig als je een ketekenplaat wil laten maken.

Om 18:00 vertrok mijn vlucht en op mijn gemak ben ik met het openbaar vervoer er naar toe gegaan. Ik wist niet precies hoe lang ging duren. Het inchecken ging moeizaam. Ik werd verwezen naar een zelfincheckbalie. Hier kan je je eigen boardingpass printen. Was het papier op en moest alsnog in de rij staan. Vervolgens werd mijn tas bij de securitycheck ook nog eens overhoop gehaald. Ik was bang dat ze mijn stanleymes zouden vinden (die ik ook in Halifax vergeten was). Bleken ze achteraf op zoek naar mijn zonnebrand. Dankij onze Terroristenvrienden mag je geen vloeistoffen meer in je handbagage hebben en ze zagen een flesvorm op de X-ray. Even voor de goede orde, in Halifax zat deze ook in mijn tas. Ik mocht de zonnebrand houden.

De vlucht verliep uiterst rustig. Toronto-Vancouver is toch nog z’n 5 uur vliegen. Helaas hadden ze een uiterst saaie film waarmee ik mij moest vermaken. Ik had geen buurman om mee te babbelen. Ook in Vancouver ging het vlot. Binnen 2 uur had ik mijn bagage en stond ik voor de voordeur van 5262 Barker Avenue. Het is best vreemd om weer thuis te zijn. Mijn huisgenoten hebben ook niet stil gezeten en we hadden elkaar genoeg te vertellen. Zeker nu we met zijn zevenen in het huis zitten. Gary uit Engeland is onze nieuwe huisgenoot. Uiteindelijk lag ik pas om 1:00 op bed.

JA “THUIS” BEST LEKKER MAAR HET REIZEN IS OOK ZO LEUK. IK ZOU HET ZO WEER DOEN.