DE START
ACHTER DE FEITEN
MET DE BUS NAAR LAKE LOUISE
DE TELEURSTELLING NABIJ
SASKATCHEWAN
BOVEN VERWACHTING
LAZYDAY IN THUNDERBAY
KLAARMAKEN VOOR DE LANGE RIT
TORONTO
TER LAND, TER ZEE EN IN DE LUCHT
KORTE STOPS

DWARS DOOR NEW BRUNSWICK NAAR NOVA
SCOTIA

MISSIE COMPLEET
VAN HALIFAX NAAR KATE
DE STUDENT UITHANGEN
BACK ON THE ROAD

Datum: vrijdag 1 September
Provincie: British Columbia
Waar geschreven: De ferry terug naar Vancouver
TITEL: DE START

Het begin van een nieuwe trip. Vroeg opgestaan omdat ik nog he teen en ander moest regelen. Om 11:00 begon de reis. Met het openbaar vervoer naar de ferry. Na de overtocht stond iemand van het verhuurbedrijf mij al op te wachten. Na het papierwerk kon ik eindelijk weer rijden. Hoe dichter ik op Ucuelet aankwam, hoe leuker het werd om te rijden; slingeren door de Bergen.

Het was 19:00 toen in Ucuelet aankwam. Net op tijd om de zon onder te zien gaan in de pacifische oceaan. Vervolgens ben ik naarde vuurtoren gereden. Het meest westelijke puntje van mijn trip. Het is een raar gevoel. Ik begrijp nu dat vroeger mensen dachten dat de wereld daar ophield.

Inmiddels was het al bijna 21:00 en ik had nog niets gegeten. Bij een italiaans restaurant, het enigste wat ik zo gauw kon vinden, vroeg ik aan iemand of hij in de rij stond voor het afhalen. Bleek het een Nederlander uit Weert. Met z’n drieen hebben we daar gegeten. Eenmaal in het Hostel was ik zo moe, dat ik ben gaan slapen.

Datum: zaterdag 2 September
Provincie: British Columbia
Waar geschreven: Greyhound busstation Vancouver
TITEL: ACHTER DE FEITEN

Ik was voor mijn wekker wakker. Ik wilde veel doen vandaag. Na een snel ontbijt wilde ik snel weg. Ik moest eerst nog wat uit de kofferbak pakken. Tja haastige spoed… Ik had mijn sleutels in de kofferbak opgesloten. Daar stond ik dan. Na 3 uur wachten kwam er eindelijk iemand die de auto openmaakte; binnen een minuut!

Voordat ik terugging naar Nanaimo, heb ik eerst met mijn voeten in de Pacifische Oceaan gestaan. Dat had ik nog niet gedaan. De rit terug was misschien nog wel beter dan heen. Ik had de tijd. (het verhuurbedrijf was immers al gesloten) Nadat ik de auto daar had achtergelaten, moest ik terug naar de ferry.

De boot van 3 uur had ik net gemist. Ik had 2 uur de tijd om 6 kilometer af te leggen. Ik dacht (met mijn rugzakken) te lopen. Volgens een voorbijganger had ik ruim de tijd. Ja ja, toen ik kon zien waar ik moest wezen, heb ik direct een taxi gebeld. De greyhound die ik wilde nemen, had ik ook gemist. Dus kon ik weer rustig aan doen. Ik had 5 uur de tijd. Ik ben in het centrum van Vancouver wat gaan eten (inclusief italiaans ijs) en bij Ruud wezen buurten voor weer terug te gaan naar het busstation. Op tijd!

Datum: zondag 3 September
Provincie: British Columbia/Alberta
Waar geschreven: Hostel Lake Louise
TITEL: MET DE BUS NAAR LAKE LOUSIE

Om 12:30 am vertrok de bus naar Calgary. Niet mijn eindbestemming. Dat is Lake Louise. Vrij vlot in de bus viel ik in slaap. Toen ik wakker werd waren we al in Kelowna. Ik dacht dat gaat goed. Hoe fout kon ik zitten. Veel zondagsrijders; hoe kan he took anders, en pauses zorgde ervoor dat ik nog ruim 9 uur in de bus zat. Ik heb de tijd gedooid met van het uitzicht genieten, vrachtauto’s kijken, schrijven, foto’s maken. De laatste 2 uur heb ik X-men 2 (film) gekeken. Je moet wat.

Eenmaal in Lake Louise had ik het hostel snel gevonden. (er woont niemand in Lake Louise behalve medewerkers van de ho(s)tels). Na wat boodschappen en informatie over fietsenhuur (het is inmiddels al 17:00), heb ik eten klaargemaakt. Blikvoedsel met gratis salade. Hierna heb ik een korte boswandeling gemaakt, met onderweg ijs. Na een overheerlijke douche heb ik nog gebabbeld met mijn Zwiterse kamergenoot. Na het schrijven van dit stukje vond ik het een mooie tijd om te gaan slapen.

Datum: maandag 4 September
Provincie: Alberta
Waar geschreven: Greyhound busstation Calgary
TITEL: DE TELEURSTELLING NABIJ

Lake Louise is een toeristenplaats puur sang. Ik moest daar weg want in het dorp is niets te beleven. Gelukkig had ik een mountainbike gereserveerd en ik kon erop uit. Ik had een kaart waarvan ik 3 routes heb gedaan.

De eerste route was saai. Brede paden, weinig bochten en ik dacht: als dit het nauw is….? De volgende route was verstopt. Ik he been half uur “lopen” zoeken. Hierdoor heb ik wel Lake louise gezien. Na iemand te volgen die in de buurt werkt, had ik eindelijk de route gevonden. Bijna 8 kilometer kicken. Smalle slingerpaden vol met keien, boomstronken, op en neer heen en weer. Ik moest een paar keer door het water en afstappen voor omgevallen bomen. Ik heb genoten. De derde route was normale fietsen en ging over een oude snelweg. Niet spannend op zich tot de laatste 3 kilometer. Berg af zonder te remmen. De maximum snelheid was daar 50 klometer per uur. Ik moet daar niet ver vanaf hebben gezeten. (ik had de tranen in de ogen van de snelheid)

Hierna heb ik mij rustig voorbereid op de bus. Ik wilde dit keer op tijd zijn. O ja, iemand had de vorige dag tart klaargemaakt dat iedereen gratis kon pakken. ( en als niemand dat doet…) Het was erg lekker, vooral na het fietsen.

Datum: dinsdag 5 September
Provincie: Saskatchewan
Waar geschreven: The Forks Winnipeg (Manitoba)
TITEL: SASKATCHEWAN

Toen ik wakker werd in de bus, zag ik niet meer dan een glooiend landschap met af en toe een boerderij. Ik was in Saskatchewan. Mijn volgende stop daar was Moose Jaw. Ik heb daar een deel van de dag onder de grond doorgebracht. Daar waren 2 tours. Eentje over chineze immigranten, de andere over Al Capone’s smokkeltunnel. De presenatie was boeiend en zeker de moeite waard.

Ik ben ook 2 keer in de bibliotheek geweest. De tweede keer omdat ik niet naar Regina konom 16:30 met mijn Discovery pass. Ik moest daarom 3 uur wachten. Mooi de tijd om wat internetdingetjes up te daten. Regina is maar een klein uurtje rijden vanaf Moose Jaw.

Toen ik daar aankwam, was de zon al bijna onder. Als dit gebeurd in Regina is er weinig te beleven daar. Ik heb daar bij een restaurantje heerlijk grieks gegeten. Na een smoothie bij een coffeeshop ben ik weer naar het busstation gegaan. Daar heb ik TV gekeken totdat de bus kwam. Dankzij Rick wist ik al dat Steve Irwim niet meer is (Ik keek regelmatig naar zijn shows). Nu weet ik alle details. Daarom heb ik dit vergeten te schrijven in Saskatchewan.

Datum: woensdag 6 September
Provincie: Manitoba
Waar geschreven: In de bus vertrekkend uit Winnipeg
TITEL: BOVEN VERWACHTING

Toen ik wakker werd, was ik praktisch al in Winnipeg. Voordat ik het wist zat ik al aan het ontbijt. Het was 9:30. In de ochtend heb ik mij verdiept in de reis naar Halifax. Er was daar een Travelcuts. Daarna heb ik nog gebabbeld met Kate.

Vervolgens heb ik lekker door de stad gestruind, lopend richting de Forks. Dit is waar 2 rivieren samen komen en waar Winnipeg in feite is ontstaan. Na wikken en wegen heb ik toch besloten om een half uur durende tocht te maken over het water. Het zag er namelijk erg saai uit, maar het viel reuze mee. Tussen de interessepunten ging het gas er flink op. Hierna ben ik langs een van de rivieren naar het legislation building gelopen. Dit gebouw is onbeschrijflijk mooi. Een must see als je in Winnipeg bent.

Het was inmiddels 19:00 en ik kreeg trek. Op zoek naar een Winnipegse keten (SalsBury) kwam ik midden in een autoshow. Ja dat is Kaasie natuurlijk. Na het eten ben ik nog teruggeweest want er kwamen nog steeds auto’s bij. Iedereen zei tegen mij dat Manitoba saai is. Ik weet nu dat dit niet geldt voor Winnipeg.

Datum: donderdag 7 September
Provincie: Ontario
Waar geschreven: Hostel Thunderbay
TITEL: LAZY DAY IN THUNDERBAY

Om 8 uur s’ochtends kwam ik al aan in Thunderbay. Helaas was het niet de plaats waar ik op gehoopt had. Op zich niet erg. Ik had mooi de tijd om mij letterlijk en figuurlijk op te frissen (ik had drie dagen aaneengesloten in de bus geslapen). Eindelijk een douche en de was. En ja een wasserette is een Niels first.
By the way, wat een hostel. Het is gewoon een huis waar ze een partij bedden in de kamers hebben geknald. Bovendien was de eigenaresse ook een figuur. Zij verwelkomde mij in haar rode badjas. Ze had het figuur en de leeftijd van Andre Hazes. Blijkt ze ook nog een actieve internetdater te zijn. Op die dag raakte ze aan de (funzige) praat online en ontmoette die persoon diezelfde avond. Ze liet ons achter en kwam binnen een uur weer terug.

In ieder geval valt er weinig boeiend te vertellen over Thunder Bay dan dat het aan Superior lake ligt. Wil je echt wat zien, dan moet je een auto huren. Aangezien ik dat al veel had gedaan, is deze rustdag erg aangenaam. In de avond heb ik nog gebabbeld met andere gasten in het Hostel. Tot slot In Thunderbay “Thundert (onweer” in de avond) het echt.

Datum: vrijdag 8 September
Provincie: Ontario
Waar geschreven: De bus ergens in oost Ontario
TITEL: KLAARMAKEN VOOR DE LANGE RIT

Wow na drie dagen eindelijk een bed en de bus vertrok pas om 7 uur s’avonds. In feite had ik dus de hele dag. Waar het niet dat ik tot 12 uur in mijn nest heb gelegen. Maar goed dat er niet veel te doen is in Thunderbay.

Omdat er veel Scandinaviers zijn in Thunderbay dacht ik scandinavisch te gaan lunchen. Er waren wel restaurants, maar dat waren meer buurthuizen waar de gemiddelde leeftijd boven de 100 lag. In plaats van scandinavisch heb ik maar Italiaans gelunchd. Er is namelijk ook een grote Italiaanse gemeenschap. Grappig was dat het een stijlvol restaurant was, waar ik met mijn ongeschoren kop, korte broek en wandelschoenen naar binnen liep.

Daarna ben ik langs de haven gestruind. Daar heb ik een poos staan praten met een local die bevestigde dat Thunderbay niet bijzonder interessant is. Na een internetsessie in de plaatselijke bibliotheek en proviand kopen voor de ruim 20 uur durende reis, heb ik mijn spullen gepakt. Een van de gasten was zo vrij om mij naar het busstation te brengen. Hier zit ik dan met nog ruim 20 uur te gaan.

Datum: zaterdag 9 September
Provincie: Ontario
Waar geschreven: Hostel Toronto
TITEL: TORONTO

Door een misverstand heb ik niet echt veel geslapen. Ik wachtte op een 15 minuten stop en die kwam maar niet. Uiteindelijk ben ik toch in slaap gevallen. Diezelfde ochtend en middag heb ik dus met name in de bus doorgebracht. Af en toe met mijn Japanse buurvrouw Aki praten. Meer dan discman luisteren en van het uitzicht genieten was het niet.
Rond 3 uur s’middags kwamen we in downtown Toronto aan. Het eerste wat ik zag was Jezus met een kruis in levende lijven. De Amish met wie ik de bus deelde waren er, geloof ik, niet gecharmeerd van.

Het eerste wat ik heb gedaan is, mijn reis regelen naar Halifax. Ik ben erachter dat, ondanks het duur is, ik het erg graag wil om mijn reisdoel complete te maken. Na het avondeten (rosbief van het Hostel) en mijn zoektocht naar een supermarket zit mijn dag er wel weer op. Moe van mijn reis, heb ik besloten om mijn luiken te sluiten voor 10 uur. effe checken; kwart over 10 dan. Morgen wil ik veel doen.

Datum: zondag 10 September
Provincie: Ontario
Waar geschreven: Hostel Ontario
TITEL: TER LAND, TER ZEE EN IN DE LUCHT

Vandaag heb ik veel gedaan. Ik wilde een fiets huren om de stad te verkennen. Volgens de Lonely Planet moest ik ergens heen, waar zed us geen fiesten bleken te hebben. Ik moest naar het andere filial (dat 10 keer dichterbij het hostel was). Daar hadden ze maar liefst 2 fiesten en allebei verhuurd. Ik moest dus een andere took zoeken. Na 2 uur lopen had ik eindelijk een fiets en heb ik in feite de stad te voet verkend.

Ik heb toen de pont naar de Toronto Islands genomen. Die liggen in Lake Ontario. Ondanks het een meer is, lijkt de kust wel van een zee; inclusief de golven en het strand. Even wachten met foto’s nemen want ik was onbedoeld beland op een naaktstrand. Verder fietsen maar. Heerlijk gefietst langs de kust over de boardwalk. Na de Toronto islands heb ik een andere pont teruggenomen en nog even door de stad gefietst. Net alsof ik thuis was. Hard zigzaggend door het verkeer.

Nadat ik mijn fiets had teruggebracht ben ik naar de music garden gelopen. Daar wordt echt muziek gespeeld; klassiek en ik ben dus maar doorgelopen. Tot slot ben ik nog naar de CN tower geweest. Dit is inclusief de antenne het hoogste vrijstaande gebouw van de wereld. Na dubben ben ik ook in de skypod geweest. En heb van zowel 300 meter als ruim 400 meter van het uitzicht genoten.

Datum: maandag 11 September
Provincie: Ontario/Quebec
Waar geschreven: Bus net buiten Montreal
TITEL: KORTE STOPS

Vanochtend vroeg op. Om 8 uur moest ik klaarstaan voor de eerste trip met Moose Travel. De trip ging van Toronto naar Montreal. Onderweg zijn we 2 keer gestopt. De eerste keer bij de “big apple.” Niet New York, maar letterlijk een grote appel waarin een restaurant/appelshop huist. O ja, van appelchips gehoort?

De tweede stop was een cruise door de 1000 eilanden. In de rivier liggen meer dan 1300 eilanden, al dan niet met mooie huiz(en). Hierbij zijn we zelfs een stukje door Amerika gevaren. Het brak de trip mooi in tweeen. Onderweg ook kennis gemaakt met de andere reisgenoten, die ik vandaag alweer moest verlaten omdat ik naar Halifax doorreis.
Onze buschauffeuse was mij er trouwens ook eentje. Errug relaxt man; ze is een surfster mookay dude. Eenmaal in Montreal had ik 2 uur de tijd om rond te kijken en wat te eten. Daarna ben ik naar het hostel gelopen omdat ik daar mijn baggage had achtergelaten. Bepakt en bezakt ben ik met de metro naar het busstation gegaan waar de bus precies op tijd vertrok.

Datum: Dinsdag 12 September
Provincie: New Brunswick/Nova Scotia
Waar geschreven: Hostel Halifax
TITEL: DWARS DOOR NEW BRUNSWICK NAAR NOVA SCOTIA

Weer wakker wordend in een bus. Je blijft het gevoel houden van waar ben ik? Ik was in New Brunswick. Weer een uurtje dichterbij Nederland. New Brunswick is zo mooi dat ik om 5 uur s’ochtends niet meer kon slapen. Zoveel groen, rood en geel heb ik nog nooit gezien. (ja we lopen tegen de herfst aan). Wat ook mooi was, waren de wolken die in de vallei bleven hangen. Dus zodra we door een vallei gingen, waren we in de wolken.

Rond de middag kwamen we in Novo Scotia aan. De laatste provincie van mijn Coast to Coast trip; eindbestemming: Halifax. Hier kwamen rond 18:30 plaatstelijke tijd. Het mooie van dit hostel is dat alles op een steenworp afstand ligt, inclusief het busstation. Na het inchechen ben ik op zoek gegaan naar autoverhuurbedrijven. Ik ben naar 1 bedrijf gelopen om te zien hoe ver het was. De took was immers al gesloten. Terug ben ik langs het water gelopen; zeg maar de toeristen haven. Halifax is een mooie plaats. Daar ben ik binnen 3 uur al achter.

Datum: woensdag 13 September
Provincie: Nova Scotia
Waar geschreven: Hostel Halifax
TITEL: MISSIE COMPLEET

Het eerste wat ik na het ontbijt heb gedaan Nova Scotia is een auto huren. Om 10:00 had ik de wielen onder mij. Ik ging op weg naar, helaas niet Cape Brenton (te ver), maar Lunenberg, 3 uur ten zuiden van Halifax. Uit Halifax komen was al een missie op zich. Mijn eerste stop was bij toeval Prospect. Ik heb gereden totdat de weg ophield. Daar stond ik dan; aan de rand van de Atlantische Oceaan. Op aanwijzing, ben ik naar een plek gelopen waar het uitzicht nog beter was.

Na Prospect ben ik naar Peggy’s Cove gereden. Ook een klein plaatsje aan de kust. Daar heb ik een kaart verstuurd naar mijn oma vanuit het postkantoor/vuurtoren! Voor Lunenberg ben ik nog 1 keer gestopt, want ik had nog niet met mijn voeten de Altlantische oceaan gestaan. Dit kon ik mooi doen in Queensbeach point. Een mooi strand aan de oceaan; en missie volbracht! Al slingerend langs de kust kwam ik aan in Lunenberg. Pas als je je gaat verdiepen in de geschiedenis begrijp je pas hoe bijzonder is en ook op de werelderfgoedlijst staat. Al slingerend ben ik terug naar het hostel gereden en heb daar nog tot laat gebabbeld met andere hostelgasten.


Datum: donderdag 14 September
Provincie: Nova Scotia/Quebec
Waar geschreven: Hostel Montreal (18 september)
TITEL: VAN HALIFAX NAAR KATE
Het nadeel van een auto huren in de ochtend is dat je deze dezelfde tijd weer terug moet brengen. Vroeg opstaan dus. Voordeel was dat ik niets hoefde te betalen voor het parkeren. Enfin, auto terug en de hele dag nog in Halifax voordat het vliegtuig vertrok.

Ik ben eerst naar pier 21 geweest alwaar ik een presentje voor Kate heb gekocht. Na de lunch ben ik naar pleasant park gelopen om daar te wandelen. Na deze parkwandeling, ben ik naar de Citadel gelopen. Onderweg heb ik nog heerlijk ijs gegeten. Ik kwam drie kwartier voor sluitingstijd aan, maar ik heb even gewacht omdat het laatste half uur vrij was. Begrijpelijk want er is te veel zien voor een half uur. Een Citadel is een Engelse verdedigingsburcht en daar liepen Engelse soldaten en iemand met een doedelzak.

Na het half uur heb ik mijn spullen gepakt en meer dan een uurgewacht op een airportshuttle. 1 gemist; we zagen elkaar niet de ander kapot. Daardoor ben ik voor niets met de taxi naar het vliegveld gebracht. Anderhalf uur later (een half uur later echte tijd) stond ik Montreal. Daar stonden Kate en Andrew te wachten op mij de laatste rit was naar Lennoxville.

Datum: vrijdag 15 September-zondag 17 September
Provincie: Quebec
Waar geschreven: Hostel Montreal (18 september)
TITEL: DE STUDENT UITHANGEN

Kate woont boven de plaatselijke shoarmatent (tegenover de macdonalds) met 2 kamergenoten (Ed en Andrew). Voor Nederlandse begrippen hebben zee en groot huis. Waarom begin ik over het huis; nauw veel meer dan het huis en de campus heb ik niet gezien.

Vrijdag heb ik een rondleiding gekregen over de campus waar Kate studeert. Ook heb ik veel van haar vrienden ontmoet. S’avonds hebben we nog wat gedronken, maar we zijn niet uit geweest. Zaterdag heeft Kate haar spaghetti gemaakt. Daarvoor hebben we eerst boodschappen moeten doen. Dat was lichen want ik was in een melige bui. Voor het eten had zij ook Ian en zijn vriendin uitgenodigd. Toen zij weggingen zijn we meteen naar de kroeg gegaan (ook weer op een steenworp afstand) voor een paar biertjes. Kate’s vrienden waren daar ook, maar zij gingen snel weer weg. Zondag was echt weer een lazy day. Om 16:00 kwam ik pas mijn bed uit. Na een omelet en s’avonds tijdens de simpsons een poetin (Canadees gerecht) weer gaan slapen.

Datum: maandag 18 September
Provincie: Quebec
Waar geschreven: Hostel Montreal
TITEL: BACK ON THE ROAD

Om 10:00 uur ging de wekker. Na de brunch heeft Kate mij weer naar de Campus genomen. In eerste instantie om te voetballen. Waar het niet dat ze geen voetballen verhuren. Voordat we hierachter kwamen, heeft Kate mij eerst op een ronde genomen. Een zelfde als zij vorig jaar heeft moeten doen al seen resident assistant.

Om half 3 hebben we een taxi gebeld want om 3 uur vertrok mijn bus vanuit Sherbrook. De taxi was er al snel en het afscheid was weer kort. De bus was op tijd en binnen 2 uur sta je in Montreal. Ik heb gewacht op de Moose travelers en heb met hun gegeten. 2 van hen Pia en Toinya besloten een wandeling te maken door oud-Montreal. Ik ben met hun meegeweest. S’avonds is oud-montreal erg mooi om doorheen te wandelen. Nu zit ik hier in het hostel en ben weer bij met mijn dagboek. Tja een vriendin vergt meer tijd dan ik dacht…..