Deze week was ook weer druk, maar minder druk als de vorige. Dinsdag hadden ze van Swap uit voetbal georganiseerd. Daar moest ik dus bij zijn. Ik had gehoopt op verschillende nationaliteiten, maar er kwamen alleen 7 andere Engelsen opdagen. Hoezo Engelse sport Maar goed het was mooi weer en een toploactie aan het strand We hebben gevoetbald; tot we er bij neervielen(zweet). Daarna hebben Dave en ik nog even aan het strand gezeten en gekeken hoe Thomas zijn training deed.

Vrijdag was echt zo'n lekker niks doen, maar toch druk zijn dag. Eerst heb ik uitgeslapen , Daarna heb ik achterstallige dingen gedaan in de administratie enhet huishouden ; Dat hoort er ook bij.

In de avond ben ik samen met een andere Nederlander (Nico) een biertje wezen drinken Downtown. Nico heb ik 2 weken daarvoor ontmoet in de Supermarkt. Ik zag aan de koffer dat hij een reiziger was, maar toen hij wat vroeg aan de cassiere wist ik haast zeker; een Medelander.

We gingen relatief vroeg naar huis omdat hij de volgende dag zijn eerste vliegles had (is veel goedkoper hier) en ik zou met Thomas en twee van zijn Franse vrieden met de auto naar Seattle (USA). De voorwaarde dat ik mee zou gaan, was dat ik ook moest rijden

Zo gezegd zo gedaan; bijna dan. Kamal (Franse vriend) had een auto gereserveerd bij Budget downtown. Daar bleken ze geen auto te verhuren aan personen jonger dan 25, Dat doen ze wel bij Budget Chinatown; dus daar hebben we de auto gehuurd.

Ik ben vervolgens naar de grens gereden. Dit is maar een half uurtje rijden. Bij de grens bleek dat Kamal zijn Visa was verlopen. Hij dacht dat een werkvisa automatisch een toeristenvisa werd; FOUT

De Amerikanen wilde hem dus niet het land in laten, Maar de Canadese Douane was evenmin gelukkig met hem Hij is in feite illegaal in Canada. Hij heeft twee weken gekregen om zijn spullen te pakken en te vertrekken

Maar goed we hadden de auto en we besloten maar om meer van British Columbia te zien. De andere vriend had er echter geen zin in en die hebben we thuis afgezet. Hij heeft immers de hele weg geslapen.

We hebben de volgende plaatsen aangedaan: Squamish, Whistler, Lillooet, Lytton. Na Whistler heeft heeft Kamal een groot deel gereden. Hij durfde eerst niet echt omdat hij gewend is aan een handgeschakelde auto. In Squamish hebben al geprobeerd om te wisselen maar daar was het nog te druk voor hem

Onderweg rijdt je door een ongekend schitterend landschap. Bovendien kom je, vooral na Whistler, niemand tegen. Je rijdt over Slingerwegen door de bergen en af toe steekt er wat over; een beer of een hert. Ik probeer een beeld te scheppen, maar je moet dit meemaken. Zelfs de foto's (van Kamal omdat ik mijn Camera was vergeten) geven nog niet het gevoel van het alleen rijden in de bergen.

In Lilooet hebben we wat getankt en wat gegeten bij een kruising tussen een Snackbar en een Chinees; wat vaag, maar het eten was goed. Na Lytton heb ik het stuur weer over genomen. Het begon daar al te schemeren. We zijn toe rechtstreeks, via Chilliwack, door naar huis gereden. Om 0:00 en meer dan 600 kilometer verder waren we thuis. en dat was ook weer meteen het einde van mijn weekend!