De vorige avond waren we vroeg naar bed gegaan, want vandaag gaan we mountainbiken en daar hadden we onze energie hard voor nodig. Hans heeft zelf een mooie rode mountainbike, maar die van mij moesten we nog even halen bij het verhuurbedrijf.

Er stond een zwart/witte voor me klaar, alleen was dit er 1 met alleen vering voor. Hans keek bedenkelijk. Heb je er niet 1 eentje over met voor een achter vering? Vroeg hij aan de verhuurder. Die bleken ze nog te hebben; ook toevallig een rode. Fietsen achterin de pick up en op naar het natuurpark in Jonkershoek.

Het begin was een aardige klim. Maar ja, het is immers ook mountainbiken. Op een gegeven moment komen we bij een bord dat aangaf dat er een pad naar beneden begint. De moeilijkheidsgraad wordt op dezelfde manier aangegeven als bij het snowboarden. Daar doe ik rode pistes. Ik kwam erachter dat ik niet de mountainbiker ben in vergelijking tot mijn snowboarden. Ik ben heelhuids beneden gekomen, maar moest onderweg een paar keer afstappen.

Vervolgens gingen we weer naar boven voor een volgende 'piste'. Dit keer een blauwe. De never ending story was die genaamd. Wat was dat onwijs gaaf. Kronkelend naar beneden met snelle stukken en soms hele technische stukken. Ik was maar wat blij met de dubbele vering. Tot slot hebben we nog een piste gedaan zonder kleur, maar ik zeg een tussen blauw en rood in. Ook weer lekker knallen; mede omdat ik ook de fiets beter leer kennen.

Dat was alleen de laatste run van de dag. Na bijna 25 kilometer was het ook wel genoeg. Nadat we de fietsen hebben teruggebracht moesten we nog eten. Ook Jonkershoek ligt in wijngebied. Op weg naar het natuurpark kwamen langs een wijnhuis dat ook lunches deed. Wauw wat een lokatie! Het heette Postcard estate. Het leek inderdaad van een een ansichtkaart af te komen. Daar heerlijk gegeten en lekker gedronken. Nee geen wijn, maar eigen gemaakte limonade om de dorst te lessen. En bij het eten hadden we een lokaal witbiertje; dat dan weer wel.

Moet wel een gezicht geweest. Chique lokatie met twee jongens in korte broek onder het stof. Na deze smakelijke lunch zijn we terug gegaan naar Hans zijn huis, waar ik heb kunnen douchen, voordat Hans me weer naar Kaapstad bracht. Daar heb ik nog even over de promenade gelopen en naar de zonsondergang gekeken. Die was er nu wel.