Wakker worden met het geluid van de oceaan op de achtergrond. Het kan haast niet beter. Na een snel ontbijt de benenwagen gepakt. We zijn naar een uitkijk gegaan die de baai overziet. Dat betekent wel dat we omhoog moesten. Het pas was goed te doen in vergelijking wat er nog komen zou. Alleen dat bord halverwege. Was het nu 5, 50 500 meter of nog langer. We zullen het nooit weten.

Kwart voor twaalf waren we weer terug. We hadden zin in Lunch, maar dat begint stipt op 12:00. Dan maar een uitsmijter. We hadden een goede bodem nodig voor de volgende hike naar een waterval. Volgens het bordje was het drie uur om heen en weer te gaan. We hebben er twee uur over gedaan, maar het was zeker niet makkelijk. Je ging van rots naar rots. Er was weinig pad te bekennen.

Omdat we vlot hadden doorgelopen, was er nog tijd over voor wat stops. Allereerst zijn we langs de bungee gegaan. Niet om te springen, maar om te kijken. Weet je zeker dat je wilt vroeg Hans. Yes I'll be back. Daarna zijn we naar de grootste boom van Zuid-Afrika gegaan. Ja een groot was ie. De volgende stop was Ksyna. De eerste plaats waar je de rijkdom ziet, met grote villa's die uitkijken over de Oceaan. Wij zijn naar de publieke uitkijk gegaan. Inmiddels begon het weer donker te worden toen we aankwamen bij onze volgende slaapplek in de plaats Wilderness. Gelukkig was het een rustig huisje. Bij de poort was het alleen weer de vraag of we naar binnen mochten. Uiteindelijk kregen we de sleutel, maar voordat we naar binnen gingen zijn we eerst gaan eten. Voor de verandering geen braai, maar een pizza dit keer.