Het is een fijn gevoel als je na een avondje doorzakken niet zo vroeg op hoeft. Om 11:00 zouden we naar de gletsjers gaan om daar overheen te wandelen en dus kun ik lekker blijven liggen. De ochtend begon dus goed. Maar dat kunnen we niet zeggen voor de rest van de dag.

Anderen uit de bus waren al op de gletsjers. Stipt op tijd was onze groep ingecheckt en klaar om ook te vertrekken. Op een gegeven moment kwam de tourguide: " Sorry, maar jullie tour wordt afgelast." Eerst dachten we dat hij een geintje maakte. Zo kwam het over, maar hij bleek serieus te zijn. Dat was even een domper. Zeker als je al dagen hoort dat dit het hoogtepunt is van een Nieuw Zeeland reis.

Je gaat eigenlijk alleen naar Franz Josef om de gletsjer van dichtbij te zien en nu gaat dit niet door. Er vlogen nog wel helikopters. Maar even informeren. "Ja hoor, je kan 30 minuten vliegen met een landing in de sneeuw." Niet helemaal wat ik ingedachte had, maar een goed alternatief. 2 uur later meldde ik mij weer. " "Sorry, het is te bewolkt. We kunnen alleen nog een rondvlucht doen van 10 minuten. Wil je dat?" Ik wist eigenlijk niet wat ik anders moest doen, dus akkoord. Niet veel later zat ik in de helicopter en zag ik in vogelvlucht de gletsjer. De 10 minuten waren zo voorbij, maar dat kunnen we niet zeggen van de middag.

Het bijzondere van Franz Josef is dat de gletsjer grenst aan een regenwoud en er was een wandeling mogelijk door dat regenwoud, ware het niet dat halverwege de route het pad afgesloten was. Een storm eerder die week heeft het pad onbegaanbaar gemaakt; de volgende domper. Dan maar terug zoals we gekomen zijn.

Er was nog genoeg tijd om dingen te ondernemen, zolang ze maar binnen waren. Nu wil het geval dat er in Franz Josef een kiwi (de nationale vogel) beheercentrum is met een informatiecentrum. Bovendien kan je daar de meest zeldzame kiwi zien. Gezien de omstandigheden leek mij dit het ding om te doen. Ik een kaartje kopen en naar binnen. Blijkt dat die kiwi's in een of andere darkroom zitten. Die beesten waren amper te zien. Wist ik veel dat het nachtdieren waren. Ik had er weer gauw gezien en ook deze ervaring scharen we weer onder een domper.

Was er dan echt niets om over naar huis te schrijven? Vooruit de hotpools waren erg aangenaam. Ik had nog een bandje van de helicopter en dus kon zo naar binnen. Er zijn 3 pools; 36, 38 en 40 graden. Dat is dus lekker warm. Je raakt daar vanzelf aan de praat en voordat ik het wist was de middag voorbij. Wat restte was een avondje onbeperkt pizza eten in het restaurant van het hostel. Nu weet ik wanneer ik genoeg heb, maar mijn Engelse kamergenoot, die verre van dik is, besloot 25 punten pizza te eten. Dit komt neer op zo'n drie pizza's. Ik heb die avond alleen maar horen puffen: "Dit doe ik nooit meer."