We schrijven maandag 10 november 2014; Queenstown airport. Het tweede deel van mijn reis: Nieuw Zeeland. Vanuit het vliegtuig heb ik al aardig kunnen zien hoe het mooi het land is.

In tegenstelling tot mijn verwachting is Queenstown niet meer dan een kleine wintersport plaats.

Naar het hostel komen was daardoor eenvoudig. De rest van de dag moest ik regelen om in Christchurch te komen. Dit omdat ik in Australië een toer heb geboekt. Je zou denken dat het mogelijk zou zijn om een toer te doen van Queenstown naar Auckland. Niets is minder waar. Alle toers die worden aangeboden gaan precies andersom. De route die ik nu doe, komt het dichts in de buurt, maar dat betekende dus wel dat ik naar Christchurch moest. Iets wat eigenlijk niet in de planning zat.

Enfin, Een bus a la Greyhound zou volgens de dame achter de receptie van het hostel heel duur zijn en dus ben ik die dag bezig geweest naar het zoeken van een alternatief. Maar achteraf heb ik dankzij die doos mijn tijd verspeeld. De volgende ochtend heb ik namelijk gewoon een bus kunnen boeken bij de zelfde receptie, maar dan een andere dame, voor een normale prijs.

Het laat je raden dat ik zo gaar was als een konijn die maandag. Om 21:00 gingen de luiken dicht die dankzij de wekker om 9:00 weer open gingen.

Deze dag heb ik gebruikt om mijn batterij weer op te laden, de was en uit te zoeken wat ik Queenstown zal gaan doen wanneer ik hier weer terugkom; de keuze is reuze. Ik kon Queenstown niet verlaten zonder een Ferg burger. Mensen staan in de rij voor een dergelijke burger en dat is inderdaad het wachten waard. Na een biertje in de kroeg was het bedtijd.

De volgende ochtend vertrok mijn bus om 8 uur naar Christchurch. Ik dacht dat dit een normale "stads"bus was, maar de chauffeur was tevens een gids en wist veel te vertellen van de regio waar we doorheen reden. Daarbij had hij zijn grapjas aan. Al met al een aangename busrit. De uitzichten onderweg waren fantastisch. Helaas kregen we bij het Tekapo meer een andere chauffeur die minder spraakzaam was. Het landschap en het weer waren ook minder boeiend. Bovendien had hij wat moeite met tellen. Halverwege de rit moesten we keren omdat hij iemand was vergeten bij een van de stops.

Tussen 4 en 5 kwamen we aan in Christchurch. Het hostel waar ik zou verblijven, was echter een eind uit het centrum. Dus ik moest eerst naar het Busstation voor stadsbussen. Een oude Duitse reiziger, die het Engels niet helemaal machtig is, moest daar ook heen. Die heb ik op sleeptouw genomen. Alleen liep die niet zo snel als mij. Ik vond het niet erg dat hij een andere bus moest hebben.

Niet veel later zat ik in de cel. Niks aan de hand hoor; het hostel is een oude gevangenis. Eerlijk is eerlijk: het is een van de betere hostels waar ik heb overnacht. Van Christchurch zelf heb ik weinig gezien. De dag erop vertrok mijn groene bus: een toer om de rest van Nieuw Zeeland te zien.